Geluk zit in een bijdrage kunnen leveren aan een Wakibi-project

5 mei 2020, Bevrijdingsdag 2020, 75 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog.

De rijkdom in de wereld is niet eerlijk verdeeld. Mijn blognaam, Reismeermin, verwijst naar mijn angst om een reis van meer naar min(der) te maken. Die angst is tot nu toe niet uitgekomen.

Met dank aan mijn blog kwam ik Mama Muis in 2008 tegen en zij is mijn persoonlijke aanspoorbron op vele digitale gebieden. Zij liet mij zien hoe zij met minimale inleg veel mensen financieel kon ondersteunen. Dat wilde ik ook gaan doen.
Ik volgde vanaf 1 december 2011 in haar  Wakibi voetsporen met een eerste inleg van 20 euro.

Tot de nieuwe website online kwam kon ik inzien aan welke projecten mijn Wakibi vrienden geld uitleenden. Nu zie ik dat alleen nog van mezelf. Vind ik wel jammer, het was altijd zo’n moment om te kijken of er alweer genoeg geld was terugbetaald om een nieuw project te financieren.

Op mijn Wakibi overzicht zie ik dat kleine bedragen geen druppel op een gloeiende plaat zijn. Met een eigen inleg van €143,50 laat ik in feite zes projecten steeds rouleren.
Door het verschil in terugbetalingstermijnen is de ene iets sneller of juist langzamer dan een ander.

Niet alle projecten worden succesvol terugbetaald. Zolang de terugbetalingen onder de 90 % zitten hou ik rekening met een wanbetaler.
Blijkbaar heb ik een gelukkig hand bij de projectkeuze. Tref ik doorgaans een lot uit de loterij die mij weer helpt om anderen te helpen. Van de achtendertig projecten zijn er twee die de grens van 90% terugbetaling niet gehaald hebben of zullen halen.

Tot nu toe verloor ik van mijn eigen inzet € 33,45 aan wanbetalers en koersverlies.
Hoe het met de rest van mijn € 103,52  (zeven lopende projecten) zal gaan in deze Coronatijd is een vraag waar het antwoord op zal volgen.

Ik meld het wel weer via mijn sociale kanalen wanneer ik weer dat geluksmomentje heb dat ik mijn inzet opnieuw kan inzetten.

https://www.wakibi.nl/over