Nou als we het dan toch over kwaliteiten hebben.
Eigenwijs is er zeker ook één.
Ik ben net ze eigen wijs als ik groot ben.
De 26 ontmoeten gingen ook op geheel eigen wijze.
Dacht ik eerst nog dat ik mezelf met een bijna onmogelijke klus had opgezadeld..
En iets bedenken is één ding, maar voordat ik het wist kwamen er allerlei ontmoetingen mijn richting op.
Vooral met mensen die me eerder al in de afgelopen 5 jaar hadden geïnspireerd om vooral mijn eigen reis te blijven maken naar meer minnen.
En dan vooral het minnen van het liefhebben.
Maar goed je bent eigenwijs of je bent het niet.
Ik wilde ook ontmoetingen met onbekenden, buiten mijn comfortzone.
En eigenlijk de enige ontmoeting die daar echt aan voldeed was Koeioneren.
De 25e ontmoeting werd een workshop “Luisteren naar je pen” door Wendy Smit.
En ja als je dit blog al langer volgt en deze reis die workshop is eerder genoemd en ook de naam. Dit was dus mijn tweede ontmoeting met haar dit jaar.
Ik wil vaker luisteren naar mijn pen.
Daarom begin ik mijn dag er niet alleen mee.
Ik sluit hem er ook steeds vaker mee af.
En daar plukken de lezers van mijn blog de vruchten van.
Met dank aan de schrijfontmoetingen die ik dit jaar had zit ik voorlopig nog met heel veel zaken die ik wil delen.
Maar hou er wel rekening mee dat ik dat op geheel eigen wijze zal doen.
En nu wil ik niet langer eigenwijs zijn en maar blijven schaven aan mijn boek.
Het boek gaat voor 11 december naar mijn redacteur.
Want zoals ik op facebook al schreef:
Zal ik jullie iets zeggen, ik heb dat schaven aan mijn boek voor me uitgeschoven als een berg zand. Maar hé ik zie nu mooie zandkastelen… #Dankbaar
reismeermin 