Ik hou van piepers. Maar ja in mijn dialect zijn dat aardappelen.
En echt ik vind niet dat wij er zo bij zitten als een zak aardappelen. Oh ja en piepers die jas je. (= schillen)
Dit zette ik onlangs als reactie bij Novelle en ik bedacht me o, ja ik zou jullie nog iets over een familiefeest vertellen.
Ome Lennaert en Tante Rose hebben jarenlang een eigen zaak (groothandel) gehad, voornamelijk in uien en aardappelen.
Ik heb er vaak de aardappelen op een band zien lopen en verpakt in zakken.
In de “zaak†werkten ook meer familieleden van Lennaert.
Alle familie, zakenrelaties en vrienden van het paar dat 166 redenen had om een feestje te geven kwamen langs.
Het waren allemaal vrolijke noten en ik heb genoten.
En wat onthoud je dan vooral:
Goh meis je ziet er goed uit, je bent toch net 60 geworden?
(Ehm mevrouw, Hilde zit daar aan die tafel)
Een oud buurjongen die ik nog zo op mijn netvlies heb staan herkent me helemaal niet.
Hilde zegt één woord; Oh nou weet ik wie jullie zijn.
Daar kukel je toch bijna van uit je staart van dit soort dingen.
En die laatste zin is er dan speciaal voor de oude buurjongen.
Oké ik geef het toe zijn zuster herkende ik dan weer niet direct
Pas toen mijn broer Ernst met haar sprak legde ik de link.
Groeten trouwens aan alle gasten van het feest, hoop jullie snel weer eens te begroeten.
http://www.youtube.com/watch?v=QifjuJNF7Io
http://www.youtube.com/watch?v=pahJyN79O6s&feature=related
reismeermin 
Bij ons noemen ze die dingen;”èrpel.”
Het “Heen en weer” van die drs. vind ik nog steeds de beste, hoewel de rest van zijn repertoir ook wel goed is.
Ik vind “Dodenrit” ook niet onaaardig en heb die er gelijk maar achteraan afgeluisterd.
Op reünies maakt iedereen dat denk ik wel mee; de een herken je of herkent jou bij de eerste blik terwijl iemand anders een wazige figuur blijft terwijl jij tussen de verschillende eilandjes in je geheugen heen en weer vaart.
mijn mooiste jeugdherinnering heeft met aardappels te maken..:)
Hier zeggen ze niks tegen een pieper. Ze vreten hem gewoon op, nadat ze hem eerst een tijdje in een pannetje hebben liggen martelen. En daarna nog zout in de wonden strooien. Ja, wij Zaankanters zijn een bruut volkje. Ik zal maar niet vertellen wat wij met bloemkolen, uien en gewassen peentjes doen. Maar het is verschrikkelijk.
Ik heb op een recentelijke begrafenis de zoon van een overleden (aangetrouwde) neef aangezien voor diens broer. Mijn nichtje bracht me snel op het goede spoor. Ik schaamde me rot. Het is te beroerd voor woorden.
Ik ben ook slecht in het herkennen van vroegere bekenden, vooral als je ze als laatst als kind hebt gezien.
Mensen veranderen zo in de loop der tijd, kijk mar nar de journaal lezers die zie je veranderen.
Oh, drs.P. Lang geleden, dat ik die gehoord heb, maar altijd leuk.
Ik ben over het algemeen erg goed in het herkennen van mensen van vroeger. Het zijn juist de mensen, die ik nog niet zo lang ken, die ik dus niet zo snel herken.
Ach , had ik maar zulke fijne familiefeestjes…. mijn familie is nogal uitgedund, laatstelijk.
alle neven en nichten,oom en tantes,oudooms en oudtantes ik herkende ze allemaal en zij herkenen mij ook.Zeker na dertig jaar mensen terug zien (oma werd begraven) was na het nare toch ook zo vertroostend.Want van velen wist ik nog hun lieve vriendelijkheid van vroeger voor mij.En ook nu weer dezelfde ruige toal moar zo waarm as een dikke winterjaaase.
ohhh, wat ie die oude geworden denk ik dan na zoveel jaar en ben daarna blij dat ik alleen mijn eigen gedachtes hoor en niet al die andere over mij 😛
Een gezicht herkennen gaat vaak nog wel maar de naam….
Zucht.
Onlangs herkende ik op een jaarlijks terugkerend dorpsfeest een vroeger ex-vriendje niet…:-(
Ach… ik was zo vaak verliefd als puber 😉
Graag gedaan 🙂
En toch is het leuk om al die ouder geworden familie en vrienden weer tevoorschijn te zien komen .
grandioos he die Drs P.
Inderdaad erg lang geleden…Drs. P. Maar leuk om weer eens te horen.
Hoop dat het leuk was Min?
OT:
Ik ga denk ik nog weleens wat uit dat boekje plaatsen hoor…Ik weet niet of het nog te koop is…
Fijne dag nog.
Liefs:Wilma.
Kom je uit Twente? 😀
Wat zullen die aardappels afgevallen zijn van dat lopen op die band. En ik hoop dat die buurjongen niet te lang op je netvlies bleef staan, want daar kan het echt niet tegen 🙂
Sorry Min, ben een beetje in een melige bui vandaag. (komt vast door die aardappels)
Niet meer herkend worden door een oude vlam. Gna!
@@@@
J@n: Mooi toch streektaal!
Frans: Ja dat is helemaal waar!
Maryan: Zodra ik een zieke aardappel ruik sta ik weer in het pakhuis (virtueel) 😉
Plato: Tja op dit feest bleek ook dat mensen een aardje naar hun vaardje hebben. Waarbij opviel dat heel veel mensen juist meer op hun moeder gingen lijken, dan op hun vader.
Alice: Ik ga beter opletten.
Trui, Truus: Vaak weet ik een bijnaam van iemand sneller als de echte naam. Wellicht dat ik daarom woon waar ik woon. Daar snappen ze dat.
Mieke: Dat is de reden dat we juist zoveel mogelijk willen vieren in familiekring. Want ook wij verloren al markante mensen.
Libra: Haha ja volgens mijn moeder was ik ook verliefd op het verliefd worden.
Riet: Inderdaad ja. Zelf heb je dat ouder worden niet zo door, maar dan zie je een tantezeggertje ineens een dans doen die je nog niet kent…
Wilma: Het was leuk, echter we gingen voor het dansen al naar huis. De conditie is dus nog niet helemaal top.
Martine: Haha die vraag krijg ik vaker. Maar ik ben geen tukker en ik heb er ook (nog) niet gewoond. Ik ben een mengelmoesje van verschillende dialecten 😉
FG: Oh ja melige bonken!
Tagrijn: Proest! Deze buurjongen en Min? Ik viel meer op ver weg types. Was stukken makkelijker als de vlam weer was opgedroogd. Whahaha!
@ Novelle: Oh ja (streek)taal is als een lekkere jas of staart.
Ik lijk nogal op mijn moeder, dus wordt eigenlijk altijd wel herkend door neven en nichten. We hadden veel ooms en tantes. Naar de meeste begrafenissen gingen we toe, dus wat dat betreft hielden we d “loop” er nog wel in. De laatste tante is nu overleden. Ik denk dus dat er vanaf nu de klad in komt v.w.b. het herkennen en ontmoeten van familie.
Ik was hier overigens al vaker, maar tot nu toe niet gereageerd. Geniet altijd enorm van je filmpjes. En John Denver is helemaal mijn favoriet. Lekker luisteren dus.
Tot de volgende keer, Corry
Dus je was verliefd op de buurjongen? Wat leuk, maar is het nu over of blijf je stiekem toch nog verliefd op die oude buurjongen? Het is eigenlijk wel leuk om zo’n herinnering te koesteren.
@ Vedat: Whahaha, leuk hoor dat beeld dat jij erbij hebt.
Maar stiekem is buurjongen ook een beetje familie van Min.
En hij is al eerder op dit log genoemd en hij woont nu al jaren samen met zijn man 😉