Hedenochtend (5 september 2008) ontvingen wij (Min’s theater) van het impresariaat van Acda en de Munnik het vervelende bericht dat Thomas Acda een sleutelbeen heeft gebroken en voorlopig niet kan optreden.
De geplande voorstellingen in Min’s theater gaan dan ook niet door.
Thomas Acda en Paul de Munnik zijn dit seizoen helaas niet in de gelegenheid om de afgelaste voorstellingen in de diverse theaters in te halen.
Van de voorstellingen in de nieuwe theaterprogramma’s heb ik er dus net ééntje gekozen die door schade geen doorgang zal vinden.
In 2010 zullen ze weer naar Min’s theater komen. Of ik alvast een kaartje wil reserveren. Tegen de heren Acda en de Munnik zeg ik graag tot ziens in (wellicht) een ander theater.
Want 2010 is mij net effies een beetje te ver weg. Ik leef vooral NU.
Dat heb ik met schade en schande geleerd.
Want van uitstel tot morgen kwam te vaak afstel.
Waardoor ik dan weer min of meer in de knoop kwam met mezelf.
Hoe deed ik dat toch…
Altijd maar dat gehaast en gejaag
40 uur werken, een werkster en dan nog tijd te kort.
Maar dat is het verleden
Wat is nu het heden?
25 uur werken, zelf schoonmaken en genieten van de tijd.
Elke dag twee stappen vooruit en af en toe ook weer één terug.
En genieten van deze Tango.
Zo dans ik nu, soms wel heel dicht langs de waterkant, door het leven heen.
Ik zie veel energie en kracht.
Ben best tevreden..
reismeermin 
Ik ben geen fan van Acda en zijn vriend en zou er dus ook niet heen willen.
Die tango langs de waterkant van jou, die zou ik dan wel weer willen zien!:-))
Een hele wijze instelling. Door schade en schande de juiste weg gevonden. Nu ik nog.
Theaters willen tegenwoordig zekerheid , daarom boeken ze meestal te weinig avonden en is kaartjes kopen erg lastig . Je moet inderdaad vaak ( te) ver vooruit reserveren , niet leuk meer .
Mooi die vooruitgang , dat is toch steeds weer minstens één blijvende stap winst , fijn dat je het zélf merkt , meestal ziet je omgeving het eerder dan jijzelf .!
Minnetje, Minnetje, gewéldig zoals jij nu door het het leven zwemt. Zo geniet je steeds Meer!
Mooi! leven bij de dag om zo de schade te beperken.
Mijn moeder zei het op haar eigen manier:”Profiteer nú van het leven, want of er een toekomst is moet je maar afwachten.”
Ware woorden gebleken!
Gr. J@n.
en ik dans even met je mee Min .Ik ben dol op dansen en een levens-tango nog wel zeg oooo leuk. Kijk ik volg je zo na en nu leid ik jouw even langs de brandnetels ja zo even een draai en we zijn er langs hups
Dans even heerlijk met Novelle mee, ben nog aan het uitrusten van gisteren…Liefs van mij, Min.
Die ene stap terug valt in het niet bij de twee vooruit, zo blijf je immers toch vooruit komen.
@ Trui: Het regende net wel, dus alleen de ganzen en de eenden keken er van op..
@ FG: Nou we zullen zien waar deze “weg” heengaat, want keuzes zijn er altijd. En of dat dan de juiste zijn, dat zal blijken..
Maar ach in ieder geval geleerd om op mijn schreden terug te komen (lees keuzes).
@ Riet: In eerste instantie was de ene stap terug wel heel negatief. Maar er lukt steeds meer..
@ AL: YEP!
@ Marloes: Zo is het.
@ J@n: Ware woorden inderdaad.
@ Novelle & Wilma: Hihi dat dansen is wel leuk ja, net nog zag ik een heel stel dansers op een podium.
@ Frans: Dat zie ik nu ook ja, maar dat heeft even geduurd..
Soms zien we vooral die stap,terug he.., maar fijn dat je nu meer geniet..en dan maar wat minder geld ja..
Door het leven heen dansen..da’s de kunst..!
Goed dat je pas op de plaatst maakte en nu langs de waterkant tangoot
Verstandig denk ik, Min. A en de M kunnen ook elders. Geniet van het moment, zoals je je dat ooit voornam. Ik zal hetzelfde proberen. En dat is nog niet zo makkelijk gedaan als gezegd. Weet ik.
Een WoW als nadenker. Erg goed.
2010 is wel een beetje erg ver weg he, en wie weet komen dan net de complicaties van deze bruek naar voren , dan kan je wachten tot 2014. En dat voor een kaartje uit 2008 hahhah.
Hele slimme keuze trouwens van je weg van het gejaagde leventje.
Dacht even dat je zelf een theater was begonnen. wilde al vragen of je wel verzekerd was 😛 Maar niks mis met dansen langs de waterkant en als je erin valt heb je in elk geval de tools om verder te zwemmen.
@ Maryan: Heel kunstig.
@ Plato: Thanks
@ LG: Als ik door was blijven jagen, mmm dat was niet ze best geweest.
@ Snippie: Een theater beginnen? Hihi daarvan heb ik geen kaas gegeten.
@ Knetter: Nou ik sta soms nog wel wat wankel te dansen hoor..
Goed min.
Door schade en schande wijs geworden en weer op weg om te genieten van het leven.
Petje af!
Mijn Wow staat hier: http://miekjesmijmeringen.punt.nl/#410269
ik heb een kaartje voor de heren op 26-11-2008 in heerlen, maar kan (omdat het wat ver vliegen is vanuit Australie) niet gaan. mocht je interesse hebben om het kaartje over te nemen, dan hoor ik het graag 😉
@ Harrie: Bij mijn kaartjes had ik een annuleringsverzekering genomen (maar ja ik heb een abonnement). Vrees dat ik door omstandigheden even A & M niet met mijn komst zal gaan vereren.
Mooie invalshoek, deze wow en jammer van de kaartjes en het theater.
Leven bij de dag is het beste wat je kunt doen, Min. En 2010 klinkt inderdaad nog veel te ver weg. Tegen die tijd kun je altijd nog weer zien.
Mooi geschreven en super hoe je beschrijft hoe je nu leeft! Daar ben ik ook naar toe aan het werken, minder uren, weer zelf schoonmaken en mezelf niet voorbij lopen maar goed voor mezelf zorgen. En dat bevalt goed he?
@ Alice: Het kaartje wordt vergoed.
@ Jackles: Zo waar!
@ Mannie: Daarom wil ik je Moves ook volgen.. Zo leer ik elke dag weer wat bij.
Jammer is dat hé, als iets waar je je op verheugd niet door kan gaan. Aan de andere kant, er zijn ergere dingen. Ik vind dit een leuke WoW!